Ankara ayazında, takvim üç ocak günü
Kıymetli can dostumun, öğrendim öldüğünü
Vefatla başlar elbet, müminlerin düğünü
Biliyorum kardeşim, ölümü dost sayansın

Alınan her nefeste, ömür biraz kısalır
Rabbin verdiği canı, ecel vakti O alır
İnsanı üzen kullar, mahşer günü alçalır
Dosttan ayrı kalmaya, hangi yürek dayansın

Beraber yaşlanacak, olacaktık ihtiyar
Ölüp de gidiverdin, oldun mu de bahtiyar
Müslümana elbette, cennet en güzel diyar
Dünyanın ziynetiyle, kör nefisler boyansın

Her gün Kuran okurdun, huzur ile coşarak
Rabbe niyaz ederdin, ırmak gibi taşarak
Tabutun omuzlarda, götürdüler koşarak
Mahşeri kalabalık, şahit sana ayansın

Hafızlar toplanmışlar, mukabele okuyor
Kederli gönülleri, nakış gibi dokuyor
Seni alacak toprak, miski amber kokuyor
Gösterdiğin sabırla, her övgüye şayansın

Her nefis ölecektir, aslı yoktur nedenin
Toprağa kavuşması, vuslatıdır bedenin
Yanına kalmaz elbet, ettikleri edenin
Kalbini kıran herkes, pişmanlıkla uyansın

Senle geçen her anı, anımsamak şahane
Ecel vakti geldi mi, hastalıktır bahane
Ne kadar zaman geçse, Seğmenoğlu virane
Firdevs olsun mekânın, Rıdvan adını ansın

Seğmenoğlu