DÜŞmüşüm
‘DÜŞ’MÜŞÜM
Yine hüzün akşamlarına düşmüşüm. Efsunlu bir esinti dolanır etrafımda. Meçhule doğru yol alan ayaklarım, Hatıralar ülkesinin kaldırımlarında… Ben bilinmez dünyalarda ‘Düş’müşüm… Modern şehrin curcunasında Her şey flû, her nesne hayal, Ses seda duyulmuyor seslerin savaşından Onca keşmekeşlik içinde Her şey öylece duruyor… İç içe girmiş her şey; İyi kötü, Siyah beyaz… Sokaklara dökülmüş Sereserpe insanlar. Mevsimlerden bir yaz. Gece yarısı etrafı saran; Ayaz… Kışın ortasında yağan kar; Beyaz… Yağar beyaz beyaz… Hüzün akşamlarında ben, Bu gün, bu yaz, Kar beyaz, Bir ‘düş’müşüm… 15.04.2010 |