Karışık
Ruhunda saklıymış zamanın
Bahçelerin ölü tohumları Büyüyormuş gece, kıvrılarak Ve katarak kendine kımıltısız bedenleri Kendimizi bıraksak mı şimdi geceye Eşlik etsek mi çok renkli, büyülü çığlıklara Beslesek mi hayvanlarımızı Parlayan bir şey var, titrek camda Kendimize mi dönsek yüzümüzü İblislerimizi mi sevsek El açsak mı tanrılarımıza Solan bir şey var, parlayan camda Ya da aynalara mı kilitlensek Çatlayana kadar sırılsıklam, sevişsek mi bulduğumuz ilk köşede Şimdi bir anı, titrek |