Hiç bir zamanZaman pırıltılarını aldı gitti Geriye dönmeyecek hiçbir zaman Kalkıp haykırdım dedi ki bitti Dalarak baktım bir süre ardından Koskoca bir hiçti bana kalan. Öylece o günler geçip gitti Ömrün sırlarını keşfetmeden Fısıltılı sözlerdi aklımda kalan Doldu gözlerim akıp gitti Bekledim mucize bir ses tahtalardan. Biliyorum gözetler mabedimi Usul, usul kendine çekmekte beni Değil mi ki benden aldığı ahımdır Yüzleşme zamanı yakındır Belki bir kıpırtı kopacak havadan Dalıp seyredeceğim ardından. Bezgince düşerken gecenin ortasına Ne için susmalıyım kutsallığına Bilirim ki göz koydu zayıflığıma Bakıp kalacak değilim ardından Öyle ki topraktan daha ağır zaman Yeniden yeşermeyecek yarım kalan. Ola ki.. o dipsiz karanlıkta Sonsuz seherine karışan ses dalgalarım Çırpınacak olsada korkmuyorum Nerden nereye ulaşılır bilmiyorum Bir el uzanırmı güçsüzlüğümün çukurundan O fısıltı diyecek ki hiç bir zaman... |