KIŞA DÖNERSİNÖnüne çıkanı basıp ezerken, Ayaklar altında taşa dönersin. Şu fani âlemde gamsız gezerken, Pervane misali boşa dönersin. Hasretlik, yüreği yaktıkça yakar, Maziye dalanı basar bir efkâr, Sisler arasında başlayınca kar, Yüce dağ başında kışa dönersin. Umulmadık anda bela gelince, Hesaplar yaparsın inceden ince, Bir çözüm bulursun kendi halince, Hedefe varırken başa dönersin. Dereler taşınca dönüşür sele, Diken ağır gelmez goncaya, güle, Aklından geçmezken üzüntü, çile, Gözlerden süzülen yaşa dönersin. Susuz çiçek gibi sararıp, solup, Dizlerini dövüp, saçını yolup, Atılan taşların hedefi olup, Bir anda yaralı kuşa dönersin. Kalpler arınınca nefretten, kirden, Vazgeçebilirsen gururdan, kinden, Hayatın akışı değişir birden, Ela göz üstünde kaşa dönersin. Sabri Koca |
Saygı ve selamlar.