SEVGİLİ ŞAİR...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Yiten düşlerim var, sevgili şair ve yatıya kalan masallarım var benim… Ah, içimde devinen iklim: Kulağıma küpe dünün mozaiği Kaybolmaya yüz tutmuş gün ışığı. Maviden mi şu yastık ve asla el atmadığım rastık? Ziyadesiyle kefilim doğallığa Ziyadesiyle sevdiğim yaşadığım doğaçlama mizacım Varsın yankısı olmasın verdiğim selamın Ama Allah içindir verdiği her selam ettiğim her kelam Mademki insan Yaratan’dan dolayı sevmelidir yaratılanı… Sen, şair: Ne de halis munis bir ferdisin derya denizin İçindeki iklim Asla da içine düşmediğim ikilem: Şiir yazan insanlardan korkulur mu hem? Korktuğum hiç kimse Mademki Allah rızası için geldik dünyaya Ve sevdik madem Rabbin rızası olsun yeter Sen de bana yetersin şair Ve nice şiir Adı mademki ömür ve kader Razıyım ola ki çalsın kapımı keder. T/adım yok epeydir Yine de umudum saklı, şair: Umduğum ve bulduğum Nihayetinde kendimi bulup da sevecen Yüreğimde saklı gül bahçesini serdim sereli yeryüzüne Vuku olan o ki: Sığamıyorum da kimi zaman yere göğe. Gel ve misafirim ol bu gece, şair: Artık Allah ne verdiyse… Bir dize senden Şiirin hikâyesi de benden Hem daha anlatacağım ne çok hikâye saklı heybemde Sevginin latif esintisi İnancın meali Umudu da serptik mi tarçın misali içtiğimize… İçtiğimiz dostluktur, sevgili şair Yüzü suyuna hürmeten insanlığın Sarmalında inancın ve sevginin Haydi, bir beyit de sen kondur yüreğime. Bentler aşacağız elbet Yeter ki sen iste şair. İmlecim heyecanlı bu gece Yürekte bitmek bilmeyen hasrete Bir el de sen at. Bak kavuştuk kavuşacağız nerede ise yeni seneye: Ne haset ne kasvet ne kindar ve musibet dolduruşlarına Gelmedik madem bu güne kadar insanların İnsan olduğumuz kadar saklı tutacağız sevgiyi, ümidi. Bir şiir senden bir şiir benden Hicvi mi yüreğin? Yoksa hicreti mi sözcüklerin… Gün kavuştu geceye Gece kavuştu şiire Havadaki esintiyi hisset yeter ki Yetindiğimiz kadar yatıya kalacaktır umut ve sevgi Yatışan yüreğim Yetişen yüce Rabbim: Ne dalkavuğuyum nefsin ne iblisin İman gücüm ve Allah korkum Hüzün hırkamsa çoktan örülü Ceplerinde saklı elbet iyi niyet ve görgülü sözcükler Gözümle sahip olduğum yüreğimin mahlası Ne kibirliyim ne korkak Sinemde saklı nice hatırat Gönlün de siperi iken bunca beyaz bulut Ufka daldı gözlerim be şair: Ya, sen ne haldesin? Yitip gitmesin asla sözcüklerin ve kalemin Bir şiir yaz da al beni benden Kalan yarımla yeterim elbet geride kalan tüm insanlara Sevdiğim kadar mutluyum şair Su gibi de aziz ol, dostum: Yetişemediğim kadar tüm derdine cihanın Eksik etme dualarından beni ve mazlumu Gölgemle yaşar giderim yaşatırım da umudumu Korunduğuma delalettir aldığım her nefes Nefsi öldüreli oldu epeydir Sürçü lisan ettim af ola, şair Ne de olsa dost görmez dostunun kusurunu Varsa bir yanlışım, af ola Kadir kıymet bilen yüreğine selam ola, şair. |