Bir zamanlar
Bir zamanlar bu şehrin sokakları
Parke taşlarında gül kokan bahçeleri koku saçardı önünde geçerken top oynardı Dizi yırtık pantolarıyla çocuklar Gökkuşağını izlerdi toprak kokan yağan yağmurlar sonrası Evler ahşaptan idi penceleri büyük değildi Tül perde ardında sokağa esen rüzgarı dinlerdi Dalında kopan ağaç yaprakları savrulurdu Dört bir köşesine yeşil örtü misali Doğanın rengini boyandı gözlerin manzarasına Şimdi sadece resimlerde kaldı o günler Bürünmüş derin bir sessizliğe Dilim olsaydıda konuşabilsem Burda gelip geçene eski günlerinde uzak Kalmışlar sahipsiz kırılmış cam çevresi |