Kalkmayı Öğrenmek
Bir pencere açtım bugün kendime
Acılarına çiçekler dolanmış Mor menekşe kokuları bacaları sarmış Baktım ordan bakılmamış manzaralara Gördüm, nice sözlerle avutulmuş o masallarda Bir pencere açtım bugün kendime Bir de ağaç iliştirdim sonra Yeşerdikçe yeşerteyim, Yaşadıkça yaşatayım diye Solmaz mı yapraklarım? Solacaklar elbet. Dökülecekler, yenileri çıkacak sonra Yeni meyveler vermek için hayata Tüketilecek meyvelerim, tadım kalacak belki damaklarda Bir pencere açtım bugün kendime İliştirdim yatağımın baş ucuna Bilincimin yönettiği benliğimden Kaçabilmek adına ucu açık bir dünyaya Sonsuz mavilikler yok elbet Orayada karanlık düşecek dinlenmem gerektiğinde Ve ben gerektiğinde uzanıp izleyeceğim yıldızları |
Güzel bir eseri bizlere okuttuğun için çok teşekkür ederim...
Nice şiirli yarınlara
Esenkal