Soğuk Bir Kış GecesiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiir yokluğuna adanmıştır anne.
Soğuk bir kış gecesi
Rastlamıştım sana. Korkak, Yalnız, Küçük bir çocuk gibi Sığınmıştım bir ağacın gölgesine. Ay’ın ve sokak lambalarının Işığından kaçar gibi sığınmıştım. Sen ise, Karanlığı yırtan sessiz, Beyaz bir çığlık. Soğuk geceye Nefesini üfleyen ateş. Ben Ay’dan kaçarken Sen bir Ay Tanrıçası. Ben yalnızlığa gömerken acılarımı Sen toprak altından Çıkan su gibi Ve toprağa karışmış çakıl taşları Kalabalık, saf, temiz. Sen siyah defterdeki beyaz kalem Acıları dindiren, Mutlu eden, Tüm doğrularımı yanlış, Yanlışlarımı doğru yapan kadın. Seni seviyorum. |