Vurgun (İki)Gözlerimden düşmeye az bi an kalmışken kimsesiz bakışmalar doluşuyor kirpiğimin ucuna orası ise yaşlı karanlık bir adamın karartısını yaşıyor hala hep uzanmışken şafağa usumda deliren facialardan bir tanesi daha kalk diyor sen kapatınca bakışlarını sabaha zincirleme kurgular gerçekten daha gerçek olacak zamanla olur da gelecek olursan bu vurgundan sonra soğuk duvarlar arasına bir kez daha vururum usumu uzanırım serin karanlık ortasında aklımda hesapladığım düşlerim uymuyor hayatta bana garip bir muhasebe sayılar bile uymuyor sırasına dokuz beş altı kara çalı diken acısı hepsinin adı geçmiş yılların sancısı gözüm buğulanıyor yaşamakta say sen sanmayayım ya da sanmıyorum zaten sensizlikten ve gideceksem (n) zamansız kalmış bir vakit gibi vaktin ortasına mıhlanıyorum bul bulabilirsen bizi |
Şiir...
İşte burada...
Bu sayfada...
SAYGILARLA