0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
488
Okunma
Umutsuz caddelerde ileriliyorum
Sessizce geçtiğim bu yerler
Anılarımı zihnime taşıyor
Anılarım zihnime doldukça
Sancılarım artıyor
Zaman ilaç değil yara oluyor
Vedalar yüreğime yük oluyor
İnanmışlığım sol tarafımı sızlatıyor
Ömrümce okşanmamış saçlarım
Umutsuzluğun kurbanı oldu
Omuzlarıma aktı kırık saçlarım
Sonsuzluğun kollarına bıraktı kendini
Umutsuzluk eşiğinde haykırıyorum adını
Sesim çıkmaz olmuş, gözlerim kan çanağı
Vefasız dünyaya son sözüm
Kül olana dek yanan kalbim yük olsun vicdansız yüreklere.
5.0
100% (2)