Eylül Geldi Gidiyor
Yalnızlığım da ağlıyor
Kendi kendime konuşmalarım başlayınca Nasıl bir vedaydı bu Ne sarılabildim Ne iki kalem söz ettin Giderken... Ne yaşayabildim diyorum seni Nede yaşayamadım Yüzüm dışarıya gülse de, içim kanıyor Bilmiyorum Hayat mı yalan dı Yoksa, yalancı olan insanlar mıydı?... Radyo’yu açmaktan bile korkar oldum Ya bir ayrılık şarkısı Yada bir ayrılık şiiri çalar diye İçimde ki o masum baharı yıktın Sayende Herşeye olan inancımı yitirdim... Hayallerimi yıktığına mı yanmalıyım Gidişine mi Yoksa, beni hiç sevmeyen yüreğine mi Bak Eylül yine geldi gidiyor Bense, yalnız yaşayan bir şehir serçesi kaldım... Şiir: Fuat İNCİR |