VE OSMANLILIK YENİDEN YÜZÜNÜ GÖSTERDİ
VE OSMANLILIK YENİDEN YÜZÜNÜ GÖSTERDİ
Ve Osmanlılık kendini gösterdi yeniden Yüreğini kaybetmiş bir anne Gördü olan biteni gördü kendini Tekrarlayan bir kelimeyle bitevi Nerde dedim nerde dedi Yürüdüm kıtaları onun ismi ile Yürüdüm ardı sıra onun izni ile Yürüdüm aç ve çıplak İnsan olmanın ışığı ile İnsan olmanın onuruyla İnsan olma adına O hep vardı ve bir günün üstüne düştü Güneş Osmanlının gözüydü Ve batmıyordu hiç mi hiç batmıyordu Hüzün aç ve çıplaktı Kıtaları açmak bir amaçtı Hem dost hem efendi olarak Hem dost hem kardeş olarak Ve güneş battı batacak battı batacak Gökyüzü ağladı ağlayacak ağladı ağlayacaktı Ahmet Kemal |
Yüreğine kalemine sağlık