yol uzun, yolcu kararsız
her adım yokluğuna...
ve senden gelen anlık nefes
düşürür beni tuzağına..

bilmiyorum nasıl dönsem geri
her bakış her söz gözlerinin eseri
düğümlendi hıçkırıklar boğazımda
İstanbul gibi bir renk var gerdanında..

sen o en güzel cümleyi kulağıma fısılda
katreler konuyor avuçlarına..
boğazında o değişilmez manzara
deniz ve sen akışkan maviliğiyle..

sonra bir vapura atlar geçeriz karşıya
otururuz bir ağacın gölgesine
doğaçlama şiirler okurum gözlerine bakıp
değil mi ki o en güzel manzara..

tutarım ellerini öperim boynunu
utanır terlersin soğur bedenin
gül kokarsın büsbütün cancağızım
akşama doğru yavaştan kapanır kirpiklerin..

ve veda öncesi çimenlere oturup izleriz yıldızları
bir dilek tutarız içimizden
senin aklında ben ince sızı
benim hatrımda sen sonsuza dek..