Yıllar önceki eski bir hikaye gerçek ..
Halil gurbete çalışmaya gider karısını ve çocuğunu bırakır İstanbul’a ekmeğini kazanmak için düşer yollara döndüğünde ne karısı vardır nede çocukları ,karısı halili başka bir adamla kaçarak terkeder
Halil evine döndüğünde kimseler yoktur herşeyini alarak kaçıp gitmiştir .
evde kalan tek şey perdeleridir.
Halil elini duvara vurur elinden kan damlar sırtına saplanan bu acı ve keder ile evini yakar gider atar kendini yine uzak diyarlara...
Yıllar gelip geçecek lakin hikaye devam edecektir
hale isminde bir kıza tutulur ,lakin kaderi gülmeyen Halil hale için yanıp tutuşur .Halenin halile bir iftira atması ile bu sevda da yarım kalacaktır..
Hikayenin devamini şiirden dinleyelim

Söyle Halilim kime yanarsın

Duydum ele karışmakmış dileğin,
Yakışmadı sana bu söz meleğim,
Tacını takmak’mış başa feleğin,
Sensiz olmak bu garibe zor gelir.

Akıl gitti baştan dinlemez gayrı,
Ecel düştü cana yoktur bir hayrı,
Kalbin suçu oldu sana bu çağrı,
Sensiz olmak bu garibe zor gelir.

Yüklü aşkla kalbe gitsen boşuna,
Duymaz bile seni gitmedi hoşuna,
Derdiyle yanarsın bakmaz yaşına,
Sensiz olmak bu garibe zor gelir.

Elinde/ki saz’ın çalar durursun
Söyle ey Halil’im kime yanarsın ?
Haleyi’mi sever hayal kurarsın ?
Sensiz olmak bu garibe zor gelir.

Kuyunun başında seslenir duymaz,
Anlatsa bir kere ahali susmaz,
Gebe’dir aşkına öldürsen kusmaz,
Söyle ey Halil’im kime yanarsın.?

Ocağın başında kurdun bir hale,
Ruhuna yandığın aşkı çık söyle,
Herkes duydu bir/sen kaldın bak böyle,
Sensiz olmak bu garibe zor gelir.

Sevda ateşini kor gibi yakıp,
Cümle aleme’de el gibi bakıp,
Çakır gözlerinle semaya dalıp,
Söyle ey Halil’im kime yanarsın.?


Ayşe Caniberk
Gümüş kalpler

20 Haziran2011