AYININ PENÇESİ
Biz çoktan unuttuk yünden abayı,
Almaz olduk elimize çapıyı. Harmanı yapmadan kırdık yabayı. Elimizde bezle yardım bekleriz. Hedef koyup yolumuzu çizmeden. Medet umduk türbelerden mezardan. Üsülünce kazıp tohum ekmeden. Ürün alacağız diye bekleriz. Tüketim rüzgarı uçurdu bizi. Üretimden nefis kaçırdı bizi. Şeytan yolumuzdan ayırdı bizi. Şimdi kızgın çölde rehber bekleriz. Armut daldan düşsün diye beklerken. Ağzımıza düşmesini isterken. Olduğumuz yerde sayıp dururken, Ayının pençesi ayılttı bizi. |
harika bir şiirdi
Tebrik ederim ÜSTAD.