Yirmi yıllık bir yuvayı yıkarsın,
Ben adamım diye gezip tozarsın.
Utanmadan meydanlara çıkarsın.
Sen ne nalet şey imişsin utanmaz.

Sonun beter olsun dileğim budur.
O içtiğin içkilerle iç kudur.
Yirmi yıldır köle yaptığın kuldur.
Hak hesabın soracaktır utanmaz.

Çoluğundan çocuğundan ayırdın.
Başkasının aklı ile yaşadın.
İnsan olan yapmaz, bu yaptıkların.
Hayvan gibi yaşıyorsun utanmaz.

Sen kendini çoktan tanıdın bile.
Yetti artık çektirdiğin bu çile.
Son pişmanlık fayda etmez nafile.
Köprüleri çoktan yıktın utanmaz.

Gençliğini hayatını mahvettin.
Altın yüzük aldın, aldın yedin.
Bir değil bin oldu senin ettiğin.
Hesabını vereceksin utanmaz.

Soyun soysuz imiş soyun kurusun.
Gözyaşı döktüren kanda boğulsun.
İki dünyada da huzur bulmazsın.
Cehenneme yaslanasın utanmaz.

Ne aklın var imiş, ne de şerefin.
Bu kulun hakkını nerde ödersin.
Her şeyini alıp dışarı attın.
Ne adi şeymişsin ulan namussuz.