Surlara dayandı askerler.
Koşarak şehri terk etti aslan fareler.
Olağan üstü bir hal vardı benden başka kime sorsan.
Henüz barut kurşunu öpmeden çekiliverdi perdeler.

Demedim, “ulan bunlar nerdeler?”
Dedim, “menfaatin bittiği yerdeler.”
Olağan üstü bir hal vardı yolda çevirip kime sorsan.
Henüz oklar yaya değmeden kaybolmuştu gölgeler.

Bir ben vardım kalede bir de benden pareler.
Tatlı uykusundaki farelere çoktan üşüşmüştü pireler.
Olağan üstü bir hal yoktu benden bir pareye sorsan.
Henüz toplar tüfekler ateşlenmeden geri çekildi savaşa gelenler.

Yazan yazdığını şöyle özetler:
Gölgelere güvenen, savaşı en başında kaybeder.
Beklentiye giren, savaşa silahsız girer.
Kendini bilen, barışını kendi ilan eder.
Herkesi kendisi gibi bilen, hançeri kendine doğru biler.

Selim Akgün