Ey insan...Hiç salınma alım diye, Çiçeklerde balım diye. yıkılır ilahi aşkın kendine Geçersin aynalardan, kırık baston eşliğiyle. seninde sonun var elbet, helvana katarlar şerbet. Toprak olur gidersin de, Örterler üstüne tülbent. Neye yarar malın mülkün, Kimi sarar sıcak kürkün. Ey insan silkin, ardından Etmesin şeytan düğün. Zaman geçer, insan eskir, kuştüyü yastıklarda Şifasız hastalıklar yeşerir. Bilenmiş yokluklarda, Gömülmüş sevdalar serilir. Ensende ıslatılmış günahların tuzu erir. Ey insan, Bağırıyor şiir; Heyhat! Üç günlüksün işte hayat. |