Kanatlarımda Kağıt KülleriGirip kendi boşluğumun sesizliğine Aşk tekerlemeleri yapan cambazı vurdum Akla zeval sözleriyle onu öven cazgırı da öldürdüm Şimdi artık bir kuş sesiyim Kanatlarımda kağıt külleri Çarpa çarpa düştüm içime Tutunmak istemedim bile bile Yüzüm parçalansın, kalbim dağılsın istedim Küskünüm tüm güzel sözlere Dilimde kitap tozu Yağmurun vurduğu pencereden Çıkıp gidesim geldi birden Kimseler beni kalbimden öpmeden Düşürdüm seni mendilimden Sonunu bilmediğim yollarda Bir acıdan bir acıya koşan hatıraları kilitledim Seni senden uzaklara teslim ettim Ağzımda kanıyor kalbim Şimdi artık bir kuş sesiyim Kanatlarımda kağıt külleri |