Eskiyen beynim
Dar çevremde münferit, daldım gittim uzağa
Aydınlık yolum vardı, neden düştüm tuzağa Derken gerçektir sandım, elle tuttum havayı Uçtu gitti elimden, başa yedim tavayı Canlı ceset başında, beynim lazım tamire Kendimi yaslı gördüm, buz bağlamış demire Kulağım zil çalıyor, beynimdeki alkış mı Siren sesi duyulur, son duraktan kalkış mı Zemheri soğuğunda, hayallerde yürürüm Yollarım karla kaplı, ellerimle kürürüm Kah gezerim deryayı, mavilerde uçarım Güçlü bir görünümde, anladım ki naçarım Gül kokulu silgiyle, beynim beyaz kağıtta Yolumdan dönmem artık, ne sevinç ne ağıtta Hasta mideme sordum, mal varlığın nicedir Mide benden muzdarip, sırat kıldan incedir İSHAK ARAS ishakaras (mihman) |