GELSİN MEYDANA!
GELSİN MEYDANA!
Yüce dağ başında gülümü derdim Bilmedi hekimler şu benim derdim Soranım olsaydı derdimi derdim Dermanı olanlar gelsin meydana! Aşılmaz cahilce, muhkemdir bendim Yazılmış beyitim nazm ile bendim Gönlü hoş olanı arayan bendim Fermanı olanlar gelsin meydana! Yurtta hainleri gözden çakarım Tepesine şimşek olup çakarım Sanma bu dünyaya kazık çakarım Ormanı olanlar gelsin meydana! Ömrümü öğüten çarkta dişlere Akıl sır ermeyen şeytan işlere Felakete doğru şu gidişlere Bir mani olanlar gelsin meydana! Girmeli ayaklar baştan çizmeye Başlamalı yanlışları çizmeye Haritayı yeni baştan çizmeye Gürmanı* olanlar gelsin meydana! Cühelâ meydanda duruyor akıl Serilmiş sofraya taş toprak çakıl İşlenmeyi bekler iş bu kadar kıl Kirmanı olanlar gelsin meydana! Murat Kahraman Murâdî 24.11.2021/İstanbul ………………………………… *Gürman: Güçlü, kuvvetli, gürbüz, kutlu, mutlu kimse. |