Gökten Gelen EmirleŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Aniden kaybettiğimiz can ablama hüzünle...
Göğün iniltilerini çıngarakla sakinleştiren
Toprağın yüzüne öksüren acı Dalımız kırılsın beklerken Gökkubeden üstümüze emredilen Kökümüzü alıp götürdü bizden Pişmanlıklar sağanağı Yalanın ölüm getireni Sabahı beklerken karanlıktan Gökten emredilen Katran döktü gecemize Eskiden kendime sadece kendimeydi acılarım Gözyaşlarıma katmazdım kimseyi Bana uğursuz haberler getiren mektuplar Gökten gelen emirle Çaldılar yalnızlığımı benden Kaldırımları yalnız kanattığım Bitmeyen yürüyüş sancılarım Öylesine trajikomikti ki Aşk acılarına yandığım köz Gökten gelen emirle Kardeş acısı düşürdü yüreğime Katlanmak şöyle dursun Tıkandı nefesim ta ciğerimde yarıldı gökkube hüzünle Islandı yanaklarım Gökten gelen emirle Yandı sokağım caddem şehrim Tükendim küçük küçücük bir kelimeyle Kaybettik ... |