SEVMEYİ KÖYDE ÖĞRENDİM
Sevmeyi köyde öğrendik.
Abilerimizden,Askerde zor gelen sevda anılarından. İçimize çektiğimiz sevdayı köyde öğrendik. Köyümüzdü bize Anamızın ak sütü gibi bir sevdayı öğreten. Bahar rüzgarlarının getirdiği yaren kokularıyla, Etilerde yaşanan aşk’lara benzemez bizim Aşkımız. Birkere sever bir kere aşık oluruz derinden. Sevgimizde kutsaldır aşkımızda taparız sevdamıza. Yapmacıkdeğildir duygularımız, Toprak altından çıkan sular gibi tertemizdir sevgimiz. Köyde öğrendik aşkı sevdayı, Sevdamız için öleceksek eğer ölürüz. Sabahlara kadar yıldızları sayarken,sevdalarımızı sayıklardık. Kuru kirazın yanıydı buluşma mabetimiz. Bizim köyde yoktu etilerin buluşma cafeleri. Hele sevmek ayıp, sevdanı anlatmak suç sayılırken, Saygı engel olurdu ulu norta buluşmalara,elele buluşmalara. Biz sevdamızı gizli gizli sevdik içimize çekerek. İçimizde yanan aşk dumanını ateşle karıştırırdık anlaşılmasın diye. Bir kere sever bir olurdu yavuklumuz, Sevdamızdan gayrısına ya abisin ya kardeş, Etilerdeki gibi aşık olmadık her ay başka başkalarına, Servis araçlarıda olmazdı biz, kar yağmur demez yürürdük okulumuza, Sevdalarımızla,bacılarımızla.severdik sayardık birbirimizi. Köyümüzde etiler yoktu buluşmamız için, Ya bir dost düğününde,yada hasat zamanı uzaktan uzağa. Bazımız mutlu olduk bazımızda dağıldık, Hayat sevdamızıda götürdü aşkımızıda, Ama yüreğimizde bir inanç vardı, Bizler sonuna kadar insanız, Başka başka diyarların kaldırımlarını arşınlasakta, Bastığımız yeri titretecek kadar kararlı, Gönlümüz hala köyde sevdiğimiz sevdalardaydı. Lazuşağı 15.08.2008 |