Ey yedi tepeli koca şehir
Yine ben geldim desem
Varır mısın farkıma
Güzelliğinle sarhoş eder misin beni
Otursam Kız Kulesi’nin karşısına
Haykırsam Boğaz’ın hoyrat akan suyuna
Döksem sana içimi
Duyar mısın sesimi

Ey koca şehir
Senki Fatih’in emaneti
Maneviyatın başkenti
Eyüp’te bir damla göz yaşı
Galata’dan görünen huzursun
Senle yaşamadım belki ama
Hep içimden sevdim seni
Güvercin dolu avlularını
Dağınık saçlarını
Mağrur esen rüzgarlarını
Uykusuz avare martılarını sevdim

Ey koca şehir
Ben senin bana yansımanı sevdim
Bilinmez sırrındaki manayı
Küllerinden hep şahlanışını sevdim
Bak Ayasofya nasıl da mutlu
Genç kız edasında minareleri artık
Hele Çamlıca bir başka güzel
Ezan sesleri okşuyor içimi
Karadan geçen gemileri görüyorum
Top sesleri kulağıma fısıldıyor
Surlarınla dertleşiyorum
Yorgunsun biliyorum

Ey koca şehir
Her tepene bir balon bağlasam
Çekip çıkarsam seni gökyüzüne
Kurtarsam seni ihanetin içinden
Seni ben gibi sevmeyenlerin elinden
Gelir misin benimle
Bu keşmekeşliğin içinde
Bir garip sen
Bir garip ben

Sadık KARDEMİR