Pişman değilimSeni çoktan sürgün ettim bilesin İçimdeki isyan seninle gitti kalmasın tek bir hatıra silinsin Tüm sevgimi kaprislerin tüketti. Hayatın ve ölümün eşiğinde Boş eller ve gözlerle bakıyorum Ah nasıl inanmıştım sözlerine Yok desemde mum gibi eriyorum. Bir kez şakağına daya elini Hangimiz kaybettik ne bulacağız Her şey manasız, anlamsız değil mi Acı hatırayı hep anacağız. Belkide taşıycağız sonsuza dek Arta kalan yüklü bir miras gibi Ve pişmanlığı paylaşacağız hep Biliyorsun sensin bunun sebebi. M. Y. 07 kasım 2021 |