Kanayan Bir Gül Gördüm
Sabahın seherinde
Kanayan bir gül gördüm Yarası çok derinde Elimle merhem sürdüm Susuz kalmış dalları Kurumuş yaprak yaprak Yaşarken ilkbaharı Çanağı kalmış çorak Gözyaşımla ıslattım Suladım toprağını İçine iksir kattım Yeşerttim yaprağını Dalına, yaprağına Yüz sürdüm ve okşadım Har değdi dudağıma Gülün oduyla yandım Kurudu kızıl kanı Tozpembe oldu rengi Dolaşsan bu cihanı Bulunmaz onun dengi İbrahim Taşdemir |