GÜN YAĞMURA UYANDI
Gün; yağmura uyandı.
Yağmur... Çisil çisil vurdu eşikten. Yağmurun sesi Ve cama tıklayan bereketli nağmesi Yeni gün ağarmayı bekliyorken. Su birikintileri akar; Kaldırımlar dibinden. Güneş belli ki; sabırsızca Toprağı ısıtmak için sıra bekler. Gecenin gündüze karıştığı anda Damlalar aheste mi aheste Toprağa düşerken Sanki notalarda yine yeni bir beste. Köşebaşında bekleyen fabrika kızları Zamanla yarışan ekmekçi Cadde başında toplanan yağmur. Kaldırım kenarında süzülür. Ve önceki günden ne varsa Toz, toprak, kuru yaprak Hepsini alıp götürür. Sabaha uyanan sokak köpekleri Çöpçüyü bekler. Çöpçü alır çöpünü Ve köpekleri de nasipler. Yağmur şaklar ve şaklar. Akan sular köpürdükçe köpürür. Yağmurlu bir son yaz sabahı Bereketle başlar. |