SONBAHAR HÜZNÜ
güz mevsiminin muhteşem şöleninde
envaiçeşit gazeller savrulurken etrafa devasa hüzünler yapışıyor yakama kimsenin görmediği,duymadığı bir tufan kopuyor yüreğimde kar etmiyor hiçbir teselli harabeye dönen gönlümün neşesi yok,elemi çok batmakta olan güneşin seyrinde kırılgan bir zaman kızıl ufuk düşlerim yanıyor cehennem misali aklım çıkmazlarda,muğlak tam karşımda ise kıs kıs sırıtan hiçbir şey eskisi gibi olmayacak diyen zehir zemberek kemirgen bir gerçek bivefa deminin soluk mevsiminde takatsiz yorgun halime baktım şaştım aynadaki aksimi görünce sahiden bu ben miyim dedim kim bilir ne zamandan beri terki diyar etmişim de kendimi meğer hiç haberim yokmuş kendimden çocukken pembe bir düş sanmıştım hayatı meğer hüsranmış suya düşen hayallerim şimdilerde ters akan,çağıldayan bir nehirim Karadeniz’in incisi Samsun’a dökülen azgın dalgalarla boğuşurken bir girdabın sarmalında savrulup derinlere sürüklenen paramparça ruhumun en koyu deminde zamanın akışına bırakmak istiyorum eski püskü,benzi sararmış,pas tutan düşlerimi eskisi gibi de,bir hayalin peşinden koşmuyorum acılara yol aldığımdan,kendimi heba ettiğimden beri artık ağır aksak yürüsem de mecalsiz yoruluyor,bazen de elden ayaktan kesiliyorum dinlenmekle geçmeyen yorgunluklarım var benim duyulmayan yürek sesimin dar odalı hücresinde volta atarak kim bilir bu kaçıncı muhtırası deli gönlümün kaçıncı aldanışı kaçıncı kez göçük altında kalışım? karaltısında nice gizler saklayan gece ufka kara perdelerini çekti yine nasıl da birden değişiyor zamanın rengi bir tarafta kader ağlarını örerken ilmek ilmek diğer tarafta içimi kaplayan yamyam bir keder beni kara kara düşündürüp halimi adamakıllı perişan eder sisli,zifir bir gecede zaman zaman kesildi kemerli burnumdan zar zor aldığım nefesim kursağımda kaldı yarım kalan hevesim enkaz yığınına döndü göğüs kafesim uçamayan kanadı kırık,titrek bir kuşun u/mutsuz,dalgın bakışlarında donakaldı ertelenmiş hayallerin uktesi hani nerede şimdi her dem Buda heykeli gibi gülümseyen bahar gülüşlü,gül yüzlü mah? hasat zamanı,feragat ettim düşlerimden devşirdim göçümü,koydum siyah kaplı bir valize gözüm kapalı,çıktım yola bir başıma hadi hayırlısı diyerek... hüzün dolu kimsesizliğin bu ikliminde derin suskuların hamalıyız hepimizde dahası... turpun büyüğü heybede AYLA CERMEN TÜFEKÇİ |