SEN AĞA BEN AĞA
İnekler yavrusunu dağ, bayırda unutmuş.
Koyunlar köyün değil, şehrin yolunu tutmuş. Çoban kardeş kavalı, üç kuruşa okutmuş. Evi kim süpürecek, inekleri kim sağa. Öyle bir hale geldik, sen ağasın ben ağa. Keçiler kayalıkta, yavrusunu unutmuş. Süt vermemiş yavruya, zavallıyı uyutmuş. Koyunlar her bir söze bin bir yalan uydurmuş. Çalışana diyorlar, hele bakın ahmağa. Öyle bir hale geldik, sen ağasın ben ağa. Gözünde gözlükleri, elinde çantası var Bir elinde çanağı, süt koyacak tası var. Ne işbilir çalışır, her gün bir hatası var. Aşağılara bakmaz, gözleri bakar dağa Öyle bir hale geldik, sen ağasın ben ağa. Dehlize memur dedik, her türlü yolu tuttu. Makam, mevkisi oldu, çalışmayı unuttu. İşler doğru gitmedi sonunda hapı yuttu. Bir ferman çıkarsalar, atsalar çok uzağa. Öyle bir hale geldik, sen ağasın ben ağa. Zorluklar herkese zor, bu kaçışlar niyedir. Vicdanı unutanlar, kalbiniz nerededir. Makam işgal edenler, bu sözlerim sizedir. Bu yol öyle gider mi? Açgöz düşermiş ağa. Öyle bir hale geldik, sen ağasın ben ağa. 28.10.2021 Muammer KARS |