AĞYAR GİBİ GELİP GİTTİN SEVDİĞİM

Bir ay gibi doğdun gönül haneme
Beni benden alıp gittin sevdiğim
Kor ateş düşürdün garip sineme
Mihman gibi kalıp gittin sevdiğim

Yakıp kül eyledin aşkın narına
Umut tohumları ektik yarına
Sürgün ettin beni gam diyarına
Çiçeğimi yolup gittin sevdiğim

Zirvesine kondun gönül dağımın
Gülnihali oldun viran bağımın
Gönül göğümdeki sevda kuğumun
Yüreğini delip gittin sevdiğim

Gece mehtabımdın şafakta tanım
Aşkınla çarpardı senle sol yanım
Seninle tamamdım sensiz üryanım
Tek urbamı çalıp gittin sevdiğim

Değişmem sevdanı bütün cihana
Otağ kurdun gönlümdeki bu hana
Sandal attın çeşmimdeki tufana
Gözlerime dalıp gittin sevdiğim

Daha şu genç yaşta çöken ben oldum
Hasret gözyaşları döken ben oldum
Sılada gurbeti çeken ben oldum
Düşlerimi bölüp gittin sevdiğim

Yaslandığım yüce karlı dağ idin
Fani dünya şeleğime teğ idin
Hatununun gönlündeki beğ idin
Ağyar gibi gelip gittin sevdiğim.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ