Temkinliyim artık Rabbim: en çok seni sevdiğimdendir yitip gitmediğim ve sessizliğe talim ettiğim hayat küremde saklı bir yeminim ben ve şah damarından yakın varlığına duyduğum hasret günbegün büyüyor bu yüzden ölümü düşlüyorum sık sık azat edildiğim bir dünya özleminin uzantısında sektiğim yürekleri de biliyorum artık düzeltemeyeceğimi bu yüzden her bozguna uğradığımda ölüyorum ansızın ne de olsa hayat bana vereceği her şeyi verdi şimdi sıra bende yoksa nasıl bu kadar acıyı çekerken huzurlu kılırdım kendimi ve işte mevsimin ve de gecenin duvağını açtım ve kandilin mübarek varlığında düştüm yola ve düştü yolum yeni bir güne.

Kırkladığım acılarım var açısı kayıp ve muğlak
Göğün yaldızlı yolunda uçuşan haletiruhiyem
Bense menzildeyim ve donanımlı yürüdüğümse
Yalnızlık denen dehlizden geçemediğim
Bu yüzdendir ağlayışım sessizce
Bir de içime kapandığım
İçerlediğim ne ki bunca acıdan sonra nemalanıp
Büyüyen yorgunluğum
Hangi minvalse kaybolduğum
Sürat teknemde aşıyorum dalgaları ki
Boyu aştı hani yüreğimi
Kat çıktığımsa hidayet
Göğün penceresine ilişen bir umut olsam ne ki?
Umurunda olmadığım dünya ahvalinin
Sırasız bir ölüm dilerdim hem ve de sessiz…

Maviden mintanı gecenin
Soyut bir izlekte saklı yalnızlığın çığlığı
Kaybolmamın ertesinde rast geldim sefalete.
İhbar ettiğimse kendim
İman ettiğim sadece sensin Rabbim
Hem ben sevmedim mi tüm yaratılanları?
Senden yana tek tesellim ve dualarım
Teslim olduğum kaderimse
Nasıl boynum kıldan ince.

Beylik bir nazar değildir geldiğim
Bazen küçüldüğüm bazen evrene rast geldiğim
Yüreğin yongası ne ki sevmedikten sonra
Yalnızlıksa sadece benim tekelimde
İhbar ettiğimse içimdeki yetim çocuk
Yetemediğim kadar insanlara
Masaya yatırdığım benliğim ve vicdanım
Tutuştuğumsa sevginin nezdinde
Yanaştığım tüm limanlar
Demir attığım sessizlik.

Bir kompartımanda geçerken ömrüm
Bazen delice savurduğum
Bazense delişmen rüzgârla sürüklendiğim
Kaynadığım ve kanadığım
Kaydığım ve sokulduğum
Bir ağaç kavuğu
Ve kalem kakan varlığımla konduğum
En yüksek rakım
Hazana delalet belki de bu sürgün
Sürgülediğim sözcükler
İçimse tıkışı tıkış sevmekten
İnsan olmanın meali ne ki hem inanmadıktan sonra?

Kulluğuma binaen af diliyorum
Tövbelerime ve inancıma sadık
Kırıyorum şeytanın
Bacağını ki öncesinde nasıl da umarsızdım kendime:
Uyukladığım bir ömür ne ki
Kalp gözüyle görüp sevmedikten sonra
Sana yürüyorum Rabbim
Bu kutsal gecenin nezdinde
Kutsanmışken aşk
İtibar etmediğim kadar dünyanın zenginliğine
Bir kıstas ya da kısas olsa olsa bu yalnızlık
Kibirsiz bir bulutum ben ve kirsiz
Elimden dökülenler sadece pul pul olmuş ruhum
Kodaman bir yürekte saklıdır umudum
Attığım her çentik kaybettiklerimin yanına…


Tüm İslam Aleminin ve değerli Edebiyat Defteri sakinlerinin kandili mübarek olsun İnşallah.