GİTTİLERGetirmedi asla hiç biri dile İçini dökmeden göçüp gittiler Karun kadar zengin olanlar bile Ardına bakmadan göçüp gittiler Hani nerde kaldı hamamlar, hanlar Her biri değerli insandı onlar Hep çileler çekti yaşarken bunlar Ateşi yakmadan göçüp gittiler Çalışarak günü güne ördüler Yokluklar yaşayıp cefa sürdüler Ne keyif çattılar, ne gün gördüler Sefayı çekmeden göçüp gittiler Dünyanın yükünü bunlar aldılar Ne serap gördüler ne düş çaldılar Belki de sevgiden geri kaldılar Kalplere akmadan göçüp gittiler Hepside dertlerin bir hamalıydı Üstünde kıyafet çok yamalıydı Kaderleri zaten hep damalıydı Kafaya takmadan göçüp gittiler Kulaklara küpe idi sözleri Tebessüme hasret gitti yüzleri Yükseklerde yoktu asla gözleri Yukarı çıkmadan göçüp gittiler Mevlam rahmet etsin her birisine Ömür ihsan eyle tüm gerisine Öğüt verirlerdi hep dirisine Usanıp, bıkmadan göçüp gittiler Ferhadi ölenler aklına geldi Acılar depreşti bağrını deldi Gönül almasını onlarda bildi Kalpleri yıkmadan göçüp gittiler Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öğretmen / Şair - Giresun 12 Ekim 2021 |
Şiirdir ruhlara hep huzur veren
Kutlarım kalemini ve eserini
Şiirle kal, dostça kal, hoşça kal