CANI YANIYORHangi soysuz niçin kibriti çaktı Köyü, kasabası, ili yanıyor Orman değil, milli serveti yaktı Milletin umudu, malı yanıyor Genç kızın evini dumanlar sardı Belki de gelecek planı vardı Bir anda başına dünya karardı Gelinlik duvağı, teli yanıyor Çiftçi ekiyorken hayale daldı Tüm hayallerini caniler çaldı Ekini, sebzesi tarlada kaldı Tarlada kazması, beli yanıyor Ağaçlar insana bolca yeterdi Gölgesinde gamı derdi biterdi Konardı dalına güzel öterdi Bülbülün şakıyan dili yanıyor Yavrular yuvadan henüz uçmadı Çiçekler etrafa koku saçmadı Yepyeni tomurcuk daha açmadı Mor sümbüllü bağın gülü yanıyor Yakana en ağır cezayı biçin Burnundan getirin o itin, p.çin Oksijen sağlardı yaşamak için Ağacın gövdesi, dalı yanıyor Bizi yıkamazlar birlik oluruz Dara düşsek bile çözüm buluruz Gerekirse bu uğurda ölürüz Evlerde kilimler, halı yanıyor Yurdun her ilinde hep pare pare Sıçradı rüzgarla meskenli yere Havadan, karadan olsun bir çare Oteller, marina, yalı yanıyor Ferhad’i söylüyor böyle olmadı Kurallar yerini asla bulmadı Gelecek nesile miras kalmadı Ülkemin dört yanı, canı yanıyor Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öğretmen / Şair - Giresun 03 Ağustos 2021 |
Tebrik ediyorum.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Saygılarımla.