Yine seni seviyorum
Oldum olası
Uzun şiir yazmayı denemiyordum Bu gece farklı kelimeler çok istekli Döküldükçe Engel olamıyorum Elimde bir kalem Kağıtlara yollar çiziyorum Onlar bile sana çok uzak kalıyor Siliyorum Sildikçe mesafeler azalmıyor İsmini yazarken yüreğim acıyor Bir tartı buluyorum Tartılmak istiyorum Düşüncelerim bedenimden ağır geliyor Karınca misali Çok çalışıyorum Çok çabalıyorum Ne yapsam Sevgini kazanmaya yetmiyor Senin Bendeki durumun Sis çökmüş bulutların ardında Lapa lapa yağan kar ve soğuğunun sakladığı güneş misali Sadece varoluşun oluyor Seni hayallerim büyütüyor Ben bile şaşıyorum Yinede Birgün ısıtacağın baharları görmeyi çok istiyorum Gecenin ışıklarını söndürüyor Karanlığı uykuya bırakıyorum Yine senin nöbetine duruyorum Canım sıkılıyor Şehrin boş sokaklarını dolaşıyor Yağmur sonrası çatılardan dökülen damlalar kaldırımları tokatlıyor Kulağım sesleri duyma telaşına düşüyor Ben Sensizliğe bir adım daha atıyorum Tenim soğuğa dayanabildiğince Yarım bıraktığım yıldızları saymaya devam ediyorum Saçma gelsede Defalarca vazgeçip yeniden saymaya başlıyorum Her defasında dilim ismine dolaşıyor Ayağım sevgine Ayrılığı hiç bir renge boyayamadıkça Yine seni seviyorum |