Yorgunum Kalem...Yorgunum Kalem.. Gülmez oldu yüzüm kararmış bahtım Umutlarım söndü vurgunum kalem.! Fayda etmiyor ne tacım ne tahtım Gelme üstüme çok yorgunum kalem.! Yıllarla savaştım meydan okudum Her saniyeme bir sabır dokudum Dilim laldı ama yine şakıdım Elimde tutan yok kırgınım kalem.! Ağladım sızladım fayda etmedi Yarım asır oldu çilem bitmedi Baharı bekledim ömrüm yetmedi Hayata yenildim durgunum kalem.! Sus kalemim dedim sen sakınmadın Ben gün gün yakındım sen yakınmadın Şu ömrüm tükendi sen tükenmedin Bu yalan dünyaya dargınım kalem.! Bilirim sırdaşım sensin yazarım Seninle bir zaman olmaz pazarım Ne olur darılma ey göz nazarım Çatma bu aralar gerginim kalem.! Hüküm kılmış mevlam yazmış alnıma Hele şöyle bir bak şu sol yanıma Dertlerim dizilmiş okur canıma Bulamadım hekim sürgünüm kalem.! Bak kış geldi hani baharım nerde? Hergün düşüyorum başka bir derde Yokmu bana gülmek acep bir yerde Bir değil üç değil hergünüm kalem..! Fatma Alageyik. |
Yüreğine
Emeğine
Sağlık
selam saygı ve sevgimle.