kafes
şu göğsüm
sanki bir kafes kuş kafesi içime bembeyaz güvercinler hapsetmişim çocukken nereden bulmuşum nasıl yakalamışım bilmiyorum belki diyorum benimle birlikte doğmuşlardır içimde saklanmışlardır beraber büyümüşüzdür hiç fark etmemişim onları bir gece yarısı veda bile etmeden kaçıp gittiler sanki dönmüyorlar şimdi fark ediyorum onları içimde bir şeyler eksik acaba hiç dönmeyecekler mi yoksa unuttular mı beni |