YA HAKKINI VER AŞKIN YA DA AŞKIM DEME BANA
bir ülkü gibi
dokundun yüreğimin çıkmaz sokaklarına gün ışıdı ben ışıdım benliğim ışıdı bardağımda demli bir çay okşadı soğukların gelişini kahverenginin göz ritmini okşadı işittim ürperen tenlerin söylemini avucumda kalanları istemeye istemeye eksilttim bilmem ki hangi vetireye sığar yolcu ettiklerimizin biz de bıraktıkları efkâr tüm sevdaların dayanıklı tükettim animasyonları olduğunu unuttuk kesilmesin diye arkası acıları salamura yaptık zaman geç oldu artık ya hakkını ver aşkın ya da aşkım deme bana zira bir hal odum sana yana yana |
Yüreğine kalemine sağlık