Bir çiçek
Bir çiçek duruyordu orada
Öyle narin öyle zarif öyle tevazu dolu Belkide mehdiyeler düzmeliydim böyle bir tevazu karşısında.. Ki bilmem, Ses etsem duyar mıydı? Döner miydi yüzünü yüzüme? Öyle ya! O suspus ve durgun Ben ise suskular eteğinde... Bir çiçek duruyordu orada öyle solgun öyle kırılgan bitap düşmüş bihaber dünyadan.. Yüreği avuç içre atıyor Kızıla çalan gün taç yapraklarını taramakta Bir çiçek susuyordu (ölüyordu) orada Uzadıkça bakışları ufka doğru Göz pınarlarından aktı yüreğime yağmur damlaları Bir çiçek.... Öyle sessiz öyle kifayetsiz ( kimsesiz ) kalabalıklar kalabalıklar içre... Eslem Kartal |
Şiir ruhları okşayan, sihirli bir eldir
Kutladım kalemini ve eserini
Gönlün abat olsun
Şiirle kal, hoşça kal