Eylül Can Çekişiyordu
Gitme vakti gelmişti Eylül can çekişiyordu
topladım bavullarımı tüm acılarımı doldurdum içine artık gitmeliydim Kalmam için bir nedenim bir sebebim yoktu da Gitme vakti gelmişti Eylül can çekişiyordu Tüm artı eksilerimi aldım yanıma yaprakları döküyordu dallarımın susarak gitme kararı almıştım bir tek göz yaşlarımı bir de yüreğimdeki acıyı susturamıyordum Gitme vakti gelmişti Eylül can çekişiyordu ve ben her defasında kendimi sorgulamaktan kendimde hata aramaktan çok yorulmuştum senin her yaptığına iyimser bakmaktan ve senin bu huyumu kötüye kullanmandan kendini hep haklı çıkarmalarından çok yorulmuştum Gitme vakti gelmişti Eylül can çekişiyordu Artık sana olan sevgimi yük etmeyecektim kendime acılarıma bir nefes almalıydım dört mevsimin güzelliklerinde ve artık sen olmayacaktın bugün Eylül son kez can çekişiyordu gidiyordum -Meryem Şahin Alhan |
ben iki ayağı üstünde yürüyen bir yarayım kalbin farkında mı
kuş gibi çırpınan kalbimin kafesine bir avuç yem bırakmadın
söylesene aşk açısı tutmayan geometrik acılarla yaşamak mı