AZİZ ŞEHİTLERİMİZE AĞIT
AZİZ ŞEHİTLERİMİZE AĞIT
Dr. Sadık ÖZEN Her gün birer ikişer kaybediyoruz Kahraman askerlerimizi. Komondo, jandarma, havacı, topçu, piyade, Hepsi birbirinden değerli. Dün tam on bir tanesi birden gitti, Bir yüzbaşımız da yaralı, Kurmay yarbayı, astsubayı, eri, Hiç fark etmiyor ki!... Her gün yeni bir saldırı oluyor Şehitlerimiz birbiri arkasına gidiyor… Kılınan cenaze namazları, Gökleri delen “Şehitler ölmez, vatan bölünmez” nidaları, Dökülen gözyaşları, Yapılan dualar, beddualar, Atılan hamasi nutuklar, “Kanınız yerde kalmayacak” sözleri, Artık hiç anlam taşımaz oldular. Al bayrağa sarılı tabutların içinde, Şehitlerimiz birbiri arkasına gidiyorlar. Bu nasıl savaş Allahım !., Karşımıza çıkmaya korkuyorlar, Bizi hep arkadan vuruyorlar. Kalleşçe, namussuzca, hayasızca… Dinleri imanları da yok bunların. İnsanlık dışı eylemleriyle mayınlar döşüyor, tuzaklar kuruyor Halkımızı, askerlerimizi, güvenlik güçlerimizi, Ana karnında ve kundaktaki çocuklarımızı insafsızca vuruyorlar Şehitlerimiz birbiri arkasına gidiyorlar Teröristleri inlerinde vurduk, Şu kadar kamplarını bombaladık, Şu kadar hain canlı yakalandı, şu kadarı da teslim oldu. Cephane ve iaşe stokları yok edildi Şu kadarı da etkisiz hale getirildi Büyük zayiat verdirdik, kaçırdık, bellerini kırdık söylemleri, Artık ben bunlara inanamıyorum ki !.. Gördüklerim ve duyduklarımla İçim kan ağlıyor gittikçe. Düşmanlarımız sınırdan içeri giriyor, bizi can evimizden vuruyor Şehitlerimiz birbiri arkasına gidiyor. Kesin sonuç almak için, hiçbir şey yapamıyoruz. Terörün kökünden kazıyıp atamıyoruz. Gözlerimizi dikmiş bir yerlere bakıyor, Kollarımız bağlı bekliyor, Başlattığımız harekatı yarı bırakıp dönüyoruz. Bir de ateşin nutuklar atıyoruz, Kendi adıma artık utanıyorum ben şehitlerimizden. Asıl utanması gerekenler ise utanmıyor, Şehitlerimiz birbiri arkasına gidiyor. Terör belası bir türlü son bulmuyor, Gözyaşları sel olup akıyor, Anaların babaların feryadı içler yakıyor, Şehitlerin arkasından çığlıklar yükseliyor, Destanlar yazılıyor, ağıtlar yakılıyor Kadınlar dul, çocuklar yetim kalmakta. Bu ne büyük bir beladır yarabbi !.. Başı, sonu, ne zaman biteceği belli değil. Her gün yeni kanlar dökülüyor Şehitlerimiz birbiri arkasına gidiyor Özgürlük diye dağa çıkanlar Gözlerini kırpmadan kardeş kanı dökenler, Ülkeyi bölmek isteyenler, Bu ülkenin bütün nimetlerinden yararlanıp, Cumhurbaşkanı, başbakan, milletvekili, Hukukçu, doktor, mühendis, asker, öğretmen ve işadamı oluyor, İstedikleri mesleği seçiyor, beş yıldızlı oteller açıyor, tatil köyleri kuruyorlar. Müteahhitlik yaparak, ihaleler alarak köşeyi dönüyor, süper zengin oluyorlar Peki neden hala nankörlük ediyor, bizden daha ne istiyorlar? Onların belasına, pisi pisine, Şehitlerimiz birbiri arkasına gidiyorlar. Doğunun en ücra köşesine gittik Türk-Kürt ayırımı yapmadan herkese eşit hizmet ettik, Yakın dostluklar, akrabalıklar kuruldu aramızda, Kız aldık, kız verdik, ayırım nedir bilmedik. Ülkenin her yerine gittiler, kendilerine yurt edindiler. Kardeş diye bağrımıza bastık, Sevinçleri, acıları ve mutluluğu birlikte paylaştık, Sevdik, sevildik, birbirimizle evlendik Bu belaya nasıl uğradık, bir türlü bilemedik. Nankörlüklerin sonu gelmiyor, Şehitlerimiz birbiri arkasına gidiyor Bu ne gidişat Allahım, Uykuda mıyız, yoksa uyanık mı belli değil. Dost düşman birbirine karıştırıldı. Askerimizin başına çuval geçirenlerden öç almak isteyenlere Hain damgası vuruldu, Milliyetçi olmak suç sayıldı, Atatürkçüler sorgusuz sualsiz hapislere atıldı. Soruşturmaların sonu gelmiyor, Her gün yeni bir senaryo üretiliyor, Şehitlerimiz birbiri arkasına gidiyor. Ey yüce Allahım !.. Sadık kulun huzurunda el açmış sana yalvarıyor: Ülkemizi, ulusumuzu ve askerlerimizi koru, İç ve dış düşmanlarımızı yer ile yeksan eyle, Siyasetçilere akıl fikir ver, Onları düştükleri gafletten uyandır, Birliğimizin bozulmasına izin verme, Aramıza nifak tohumları ektirme, Halkımıza dirlik düzen ihsan eyle, Şu terör belasından bizi kurtar yarabbi !.. diyor Kerametini bekliyor. 12.08.2008 / Antalya |
Ey dağlar, dağlar, yüce dağlar ey!..
Ben sana, yücesin, ulusun dedim.
Güvendim, yavrumu sana verdim
Şimdi başı dumanlı oy... yüce dağlar oy...
Koruyup kollarsın, dedim.
Kınalı kuzumu sana emanet ettim.
Şimdi başı dumanlı oy... yüce dağlar oy...
Karlı dağlarda, kaptırdın kuzumu;
Kurda kuşa, adsız iki çakala.
Oy... yüce dağlar, oy...
Şimdi kınalı kuzum, yok yanımda.
Benim içim; kan ağlar, yüreğim sızlar.
Oy... başı dumanlı yüce dağlar oy...
Şimdi benim; içim sızlar, yüreğim kan ağlar.
Aklımdan çıkmaz oldu, şimdi yavrum.
Gözlerim O’nu, hep sende arar.
Bir haber, bir esinti ver.
Kuzumdan şimdi bana.
O da, tesellim olsun.
Ölünceye kadar, vatanımdan bana.
Oy... dağlar, dağlar yüce dağlar, oy...
Dağlar, dağlar başı dumanlı oy... yüce dağlar oy...
Şimdi ciğer parem, kuzum yok yanımda.
İçim kan ağlar, yüreğim sızlar.
Dağlar, dağlar başı dumanlı oy... yüce dağlar oy....
Dün rüyasında görmüş, koç yiğidim şehit oluyor.
Ay yıldızlı bayrak; yavruma, kefen oluyor.
“Baba; söyleme anama, ağlamasın.” Diyor.
“VATAN SAĞ OLSUN...
Elbet bu acı da bir gün geçer.” diyor.
Oy... dağlar, dağlar yüce dağlar oy....
Kınalı kuzumun, biricik yavrumun,
Bayrağa sarılı tabutundan kan damlıyor.
“KANIM BAYRAĞA HELAL OLSUN...
SÖYLEYİN ANAMA, AĞLAMASIN.” Diyor.
Oy... başı dumanlı yüce dağlar oy....
Ana, . Baba, bacı, kardeş toplanmış,
Dostlar hep ağlaşıyor.
Bu ne acı dağlar, dağlar.
Yiğidim al kana boyanmış,
Musalla taşında yatıyor.
Kanı; tabutundan damla, damla aktıkça.
İnsan olmayan dünya,
Yavrularımızdan akan, kana bakıyor.
Oy... başı dumanlı yüce dağlar oy...
Şimdi bana sakın! yüreksiz dedirtmeyin.
Yavrularımızdan akan kanı ödetin.
Vatanımın, milletimin birliğini tez sağlayın.
Bir daha bu itlere kanımızı döktürmeyin.
Dosta acı, düşmana fırsat vermeyin.
Selvi boylu, ana kuzusu, koç yiğitleri,
Anasından, babasından önce,
Kara toprağa verdirtmeyin.
Kardeş kanıyla, bu mübarek toprakları,
Kana, yasa, kine, nefrete bürümeyin.
Kahpe dünyayı bize sevindirmeyin.
Düşmanlarımızı şımartıp arkadan güldürmeyin.
İşte o zaman HELAL OLSUN.
ŞEHİDİMİN KANI SİZE.
Helal olsun.
Evlatlarımız, kuzucuklarımız size.
Şimdi size, selam olsun.
Ay yıldızlı bayarak altında çarpışan;
Şehitlerimize, gazilerimize, kahramanlarımıza.
Selam olsun.
Karaman tüm vatan evlatlarımıza.
Selam olsun.
Böyle kahraman evlatlar yetiştiren; ana, babalarımıza.
Selam olsun.
Bölük, bölük nöbete koşan ve koşacak olan,
Tüm ana kuzusu, mehmetçiklerimize.
Selam olsun.
“NE MUTLU TÜRKÜM DİYEN TÜM VATAN EVLATLARIMIZA.”
EY ŞEHİDİM,
Yavrum, kuzum.
Benden de sana selam olsun!
KANIN VATANA HELAL OLSUN...
Düşman, akan kanlarda boğulmadıkça.
Çatlasın! kahpe dünya.
Ağlamayacak anan, yavrum.
Sen yerinde rahat uyu.
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE.
NE MUTLU AY YILDIZLI BAYRAĞA SAHİP ÇIKANLARA....
Cahit KARAÇ
ÖNEMLİ NOT :Lânet olsun! vatan hainlerine. Lânet olsun! vatanı kana boyayan bu kalleşlere. Lânet olsun! Bu alçaklara destek verip, sesini çıkarmayan dünyaya...
Bu vesileyle tüm şehitlerimizi rahmetle anıyor, yüreği yanmış ana, baba, bacı kardaşların hepsinin acılarını paylaşırken, sabır ve metanet diliyorum.
Sizin, yiğit evlatlarınız; artık bizim şehidimiz, bizim evaltlarımız olarak hepimizin kalbinde yaşayacaklardır. Onlar artık ölümsüzleştiler. Siz rahat olun