İnsanoğlu bir hiçtir, boşa esen yel gibi.
Ne çıradır tutuşan, nede yanar dal gibi.
Kimseye fayda vermez, dağdan akan sel gibi .
Bir el gibi sesi yok, cürmü dünyayı yakar.
Ey gamsız ne haldesin, zaman sel olmuş akar.

Servetin malın hani, beyaz bir bez esvabın.
Sen hayaller kurardın, bak bozulmuş ashabın.
Milyonluk anıların, doldurmaz ceviz kabın.
Mazlum mahsun oturur, zalimin sesi çıkar.
Zaman sel gibi gider, insan duygusuz bakar.

Güvendiğin dalların, birer birer kırıldı.
O koskoca çınardan geriye kütük kaldı.
Servetin varın gitti, sarayların yıkıldı.
Temiz ruhun kirlenmiş, söyle onu ne yıkar.
Onurunu yitirdin, bundan sonra kim takar.

Ey! nas etrafına bak, bataklıkların koktu.
Dünyada senden önce, savaş ve zulüm yoktu.
Tüm mahlukat mutluydu, yürekten şükür çoktu.
Ahlakı düzgün olan, sevgiye ışık yakar.
Kör nefis olmasaydı, insan olurdu hünkar.
23.09.2021 Muammer KARS