AYNİYLE VAKİ
Buz dağına şiir yazdım
Rüzgar esti, sildi gitti. Denizlere mezar kazdım Yağmur yağdı, aldı gitti. Gezdim sahra çöllerini Çok suladım güllerini Sosyal ağın tellerini Güvercinler çaldı gitti. Bahçe eştim gömü çıktı Bu olay canımı sıktı Tam kuyumcu alacaktı Altının renk, soldu gitti. Sinek dövdü çil horozu Başucunda verdi pozu Dağıttı toprağı tozu Tüylerini yoldu gitti. Deli Nazım tilki vurmuş Kuyruğu on metre varmış Şahidi rahmetli olmuş Millet buna güldü gitti. Sokakta bulduğum kedi Kurbanlık tosunu yedi Ortaklar, bu olmaz dedi Olmaz deme, oldu gitti. Bizde olmaz yalan dolan Ayniyle bir vaki olan Kardeşlerden köyde kalan Mirası tam! böldü gitti. Hidayet GEDİK |
Şiir ruhları okşayan, sihirli bir eldir
Kutladım kalemini ve eserini
Gönlün abat olsun
Şiirle kal, hoşça kal