Örümcek Ağı
ışığın yokluğu içindeyim gece gibi
insanlar birer gölge birer siluet örümcek ağlarına tutuşmuşlar yaşam ağacı kökenlerinde kızıl sensizliğin bütün gölgeleri gözümde ışıksızlık ve soluk mavi kızılımsı göğ havaya yayılan küflü ekmek ve balık denizin ufuklarını saran kara hasretler ve sen bir hançer yaralarımı deşen şiire hasret gecelerde yitik heceler kadehin viranesinde harabe yürekler gözyaşı döken buğulu mehtaplar gibi insanlar uyurken isyanım büyürken ve beni sonsuza dek uyanık tutan ayaz nefesinin altın saçlı dalgasında boğulan şiirlerime hasret kalacaksın… |
çok harika bir paylaşımdı dost
kutlar esenlikler dilerim...