BAHTİYAR-(2)
Peki
"Sen kimsin" dedi Yüzüme bakarak Bahtiyar Ben de Kendimi anlatmaya başladım Şiir diliyle "Beni Şiirler bilir Şairler tanımaz bahtiyar" Dedim Hafifçe güldü, başını kaldırdı "iyi ya" dedi "Tam aradığın adamını buldun Ben de şair değilim" "Hele dinle, Bahtiyar ? Hep azla yetimdim Çoğu aramadım ömrümce Yerdeki çiçeği Dalındaki böceği Patika yolları Mor gelinciği Kelebeği, serçeyi Şırıl şırıl dereleri Mor dağları, yücesini Yaylayı, ovasını Toprağımı sevdim" ben "Beni Şiirler bilir Şairler tanımaz" Bahtiyar Ben ki Sevda yolunda oldum İhtiyar Cananın gülüşü Yüreğin nefes alışıdır Sevda dediğin Ben Sevgiyle bakan bir güzelin Göz bebeklerinde aradım Aşkımı Hep sevgi dilendim Hep boş kaldı dualarımda Çingene avuçlarım Mutluluk denilen O güzel duygu Hiç sarmadı yüreğimi Yâr gibi Herkesin yüreğine Sevgi tohumları ekilirken Bizim payımıza Hasret düştü iyi mi "Beni Şiirler bilir Şairler tanımaz" Bahtiyar Sözcüklerde gizlidir Sevecenliğim Nokta virgül arası Bir yerlerde Heceleniyorumdur Kim bilir Bir sazın tınısında Kaybolurken umutlar Var ile yok arası bir yerde Yitirdiğim zamanı Yitirdiğim aşkımı Yitirdiğim sevgiliyi bulamadım İyi mi Ne mor sümbüllü dağların Görkemli duruşu Nede yeşile bürünmüş Bir ağacın dalında Öten bülbül sesidir Beni mutlandıran Beni umutlandıran İşte böyle bahtıyar Biz ki Feleğin sillesini çoktan yemişiz Ne gülen olduk, ne de güldüren Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Nokta virgül arası
Bir yerlerde
Nokta virgül arasına bu kadar duyguyu sığdırmak her yüreğin işi değil Bahtiyar. Tebrikler