NASIL BİR SEVMEK....Kaç çeşit sevgi var, bilmiyorum, Fakat, ben seni; Kurumuş bir dalın, Üzerinde bir mucize gibi beliriveren İlk ve tek pembe tomurcuğu sevdiği sevgiyle seviyorum. Bir martının, Sonsuz maviliklerde Hiç kanat çırpmadan, süzülerek, Huzurlu, sakin ve özgürce uçmayı Sevdiği gibi seviyorum. Sahildeki bir kumsalın, Hiç bıkmadan tekrar tekrar gelip, üzerine uzanan Ve beyaz köpüklerle onu okşayıp öpen Yumuşak dalgaları Sevdiği sevgiyle seviyorum. Bir çiçeğin, yağmuru, Gecenin, ay ışığını Mecnun’un Leyla’yı Sevdiği sevgiyle seviyorum. Belki, bazen Şeytanın günahı, Kedinin ciğeri Sevdiği sevgiyle sevdiğim de olmuştur, Fakat, seni en çok Şairin, şiirini sevdiği sevgiyle seviyorum... Uçurtma olsaydım, Rüzgârım olmanı isterdim, Uçur beni mutluluktan, Bulutların üzerinde dolaştır diye, Bir balık olsaydım, Denizim olmanı isterdim, Hep içinde kalayım ve bütün dünyam sen ol diye, Günebakan çiçeği olsaydım, Güneşim olmanı isterdim, Baktığım her yerde, hep seni göreyim diye... Ve mehtaplı bir yaz gecesi, Sen, sere serpe yatarken odanda Sessizce süzülüp pencerenden, Mavi mavi okşayıp yüzünü, saçlarını Doya doya seni seyretmek için seni Ay ışığı olmak isterdim... Ya da, hiç biri olmasa bunların, Bütün bu sevgileri içimde barındıran Seni, şimdi sevdiğim sevgiyle seviyorum... Ünal Beşkese |
Kaleminiz hep yazsın. Çok güzeldi. esen kalın efendim.