Ey bülbül neden inlersin yaban ellerde,
Dara mı düştün yoksa gönül pencerende,
Varsa hakkın yiyen Dünya denen alemde
Benim bu yeryüzünde bir ah-u zarım var.
*
Kaybeden ben oldum diye asla üzülme,
Arkana bakıp sakın ha! Utanca düşme,
Mağrur ol, dik dur, kat’a başın öne eğme,
Hakkın bahşettiği şan ve şeref sende var.
*
Yel gibi esti geçti bir çırpıda ömrün,
Kimlere paye verdirdin iyi bir düşün,
Zahmet çeken sen, övgü ise başkasının
Mahşer yerinde dürülecek hesabın var.
*
Günde beş vakid eda eylesen ne yazar?
Kul hakkını yedin, sevabını kim tutar?
Şimdi baharı yaşarsın, bir de kışı var.
Diyesin Azrail’e, kula bir borcum var.
*
Ser verdik, sırrımızı hiç ayan ettik mi?
Dost bildik, meclisi tarumar eyledik mi?
Üryan geldik, üryan gitmesini bilmem mi?
Unutmayasın! Sıratta helalliğim var.
*
Allah razı gelir de, kula hiç sordun mu?
Kul hakkı yiyenin kursağında durur mu?
Merhamet eden ile hiç eş tutulur mu?
Unutma! Musalla da bir çift kelamım var.
*
İstiğfar edeyim deme hiç boştan yere,
Kırk bin kere tevbe etsen hepsi nafile,
Yaptıkların işlidir amel defterinde,
Mahşerde alınacak bir helalliğim var.
*
Dumani’nin vuslata erişmektir derdi
Kimseye yoktur hiçbir surette garezi
Kul hakkın yiyen gün gelir çeker hesabı
Unutma! Alacağın bir helalliğin var.

Hasan Taşcı (Dumani)