Yamaçların mor duvaklı kızı şakayık,
Göster cemalini kıymet bilen ellere.
Dağların al yazmalı gelini, şakayık,
Aç kalbini seni gönülden sevenlere.
*
Kuşanmış mor fistanını ince beline,
Takmış al pullu yazmayı narin başına,
Yeşil şalvarı salınır esen yel ile,
Düğün dernek mi kurdun yoksa, Şakayık?
*
Bırak aksın cemalinin al pullu nuru,
Dolsun ciğerime eşsiz kokunun ruhu,
Yaban gülleri kıskansın güzelliğini,
Yamaçların al yazmalı kızı, şakayık.
*
Nazlı mısın gülüm, yelden medet umarsın?
Narin misin cancazım, geceden korkarsın?
Son kez açar mısın al yanaklı simanı?
Tez vakit solmaktan mı korkarsın, Şakayık?
*
Arzu eylesem gelmeyi yamaçlarına.
Serpilmişsin Kurşunlu’nun dik sırtlarına.
Ömrü vaktin tez zamanda dolmuş olsa da.
Dumani için de ağlarmısın, Şakayık.
*
Yaban çiçeklerin al yazmalı gelini
Papatya bile kıskanır güzelliğini
Değmesin yaban güllerinin kem gözleri
Benim için son kez açarmısın şakayık?

Hasan Taşcı ( Dumani)