ÇEŞME
Tenhada bir yere yapmışlar onu
Kendi kendisine akıyor çeşme Yâr, yaran, arkadaş, bilmedi ki hiç Yıllardır yalnızlık çekiyor çeşme Ne yazı bellidir, ne karakışı Ne sırdaşı vardır, ne arkadaşı Derindedir duyulmaz, yürek atışı Sessizce gözyaşı döküyor çeşme |
Herkes aynı "abı hayat aşk suyunu" içmeye gelir de; kimi tatlı, kimi acı, kimi de tuzlu içer...
Şiir harikaydı.
Candan tebrikler
Figani