KURULUYORUM İŞTENerden esse vuruyor lodos poyraz fark etmez Yokluğunda dal gibi kırılıyorum işte Işığım hiç yanmıyor bacam nicedir tütmez Yalnızlık sancısıyla duruluyorum işte Ev virane gözümde duvarlar hüzün döker Duvardaki resimler bana boynunu büker Zemin ruhumu çeker damı üstüme çöker Kasvet hisiyatıyla vuruluyorum işte Evi geçtim olmadı dünya bile dar gelmiş Büründüğüm isyanlar hergün içimi delmiş Rotayı şaşırınca efkar aklımı çelmiş Çaresiz kalışıma geriliyorum işte Karşıdaki meyhane benim tek uğrak yerim Bir rakıyı teselli biliyor dertli serim İçerek unutursam derim ki Allah kerim Bin türlü bahaneye sarılıyorum işte Sensizlik günahların en mübahıymış meğer Hüzünün başlangıcı gönlün ahıymış meğer Aşk hikayelerinin kıblegahıymış meğer İşitince kederle kuruluyorum işte Mehmet Kılıçel Soğukdoğulu |
çok doğru çok güzel öğütlerdi,tesbitlerdi,
sevda ve özlem vardı,
akıcı ve anlamlıydı,kutluyorum Üstadım,
Dua ve selamlarımla